دانلودنرم افزار آموزش نغمات استاد شحات محمد انور(جدید)

تجزيه و تركيب حزب اول قرآن همراه با تعيين نوع وقف و ابتدا در هريك ازكلمات

علائم مورد استفاده
ت ـ تام .
ك ـ كافى .
ح ـ حسن .
ق ـ قبيح .
ج ـ جايز.

كلمات قرآنى ـ نقش آنها در جمله ـ وقف ـ ابتدا

بسم ـ جار و مجرور, متعلق به فعل محذوف (ابتداء) ـ ق ـ ت .
اللّه ـ مضاف اليه ـ ح ـ ق .
الرحمن ـ صفت براى اللّه ـ ح ـ ق .
الرحيم (1) ـ صفت براى اللّه ـ ت ـ ق .
الحمد ـ مبتدا ـ ق ـ ت .
للّه ـ جار و مجرور, متعلق به محذوف , خبر ـ ح ـ ق .
رب ـ صفت براى اللّه ـ ق ـ ق .
العالمين (2) ـ مضاف اليه ـ ح ـ ق .
الرحمن ـ صفت براى اللّه ـ ح ـ ق (ج ).
الرحيم (3) ـ صفت براى اللّه ـ ح ـ ق (ج ).
مالك ـ صفت براى اللّه ـ ق ـ ق (ج ).
يوم ـ مضاف اليه ـ ق ـ ق .
الدين (4) ـ مضاف اليه ـ ت ـ ق .
اياك ـ مفعول به براى نعبد ـ ق ـ ت .
نعبد ـ فعل و فاعل (نحن ) ـ ك ـ ق .
و ـ حرف عطف ـ ق ـ ك .
اياك ـ مفعول به مقدم ـ ق ـ ك .
نستعين (5) ـ فعل و فاعل (نحن ) ـ ت ـ ق .
اهدنا ـ اهد, فعل و فاعل (انت ), نا, مفعول به ـ ح ـ ت .
الصراط ـ مفعول به دوم ـ ح ـ ق .
المستقيم (6) ـ صفت براى الصراط ـ ح ـ ق .
صراط ـ بدل از الصراط ـ ق ـ ق (ج ).
الذين ـ مضاف اليه ـ ق ـ ق .
انعمت ـ فعل و فاعل (ت ) ـ ق ـ ق .
عليهم ـ جار و مجرور, متعلق به انعمت ـ ح ـ ق .
غير ـ بدل از الذين ـ ق ـ ق .
المغضوب ـ مضاف اليه ـ ق ـ ق .
عليهم ـ جار و مجرور متعلق به المغضوب ـ ح ـ ق .
و ـ حرف عطف ـ ق ـ ق .
لا ـ لا زايد, تاكيدكننده نفى ـ ق ـ ق .
الضالين (7) ـ معطوف به مغضوب ـ ت ـ ق .

استاد محمد صدیق منشاوی این سوره را در کشور لیبی تلاوت نموده اند:

مدت این تلاوت 49 دقیقه است

برای آشنایی شما با مقامات در قرائت استاد منشاوی

این سوره که قبلا توسط اساتید جامعه قاریان قرآن مشهد تجزیه شده است

بصورت اجزاء جدا در اختیار شما عزیزان قرار میگیرد

1- مقام بیات   آیات1تا6

2- مقام رست  آیات7تا9

3- مقام بیات  آیات7تا9

4- مقام صبا    آیات10تا29

 5- مقام نهاوند  آیات30تا35

6- مقام رست  آیات 36تا42

7- مقام چهارگاه آیات 43تا51

8- مقام صبا    آیات52تا56

9- مقام بیات (دوقطعه اول ترکیب خوانی)آیات 57 تا63

10 - مقام حجاز  آیات 61 تا68

11- مقام رست آیات 69تا89

12- مقام سه گاه  آیات 83 تا 89

13- مقام رست   آیات 87 تا 88

14- مقام بیات  آیات88و89

 دانلود آموزش صوت و لحن استاد خاکی

دوره کامل  آشنایی با سوره های قرآن کریم(منبع رادیو قرآن)

">http://

http://

بعضی استثنائات قرآن

ءَاَعجَمِیٌ(سوره فصلت آيه 44): همزه دوم در این کلمه مابین همزه و الف خوانده می شود (قاعده تَسهیل).

مَجرِهَا(آیه 41 سوره هود): کسره در این کلمه به صورت کسره کشیده فارسی خوانده می شود (قاعده اِماله کبری).

لاتَامَنّا: در هنگام تلفظِ نونِ مُشدَّد، لَب ها را لحظه ای به حالت ضمه در می آوریم (قاعده اِشمام).

لکنَّا هُوَالله (آیه38 سوره کهف): الف بعد از نون در کلمه « لکنَّا »، هنگام وصل حذف می شود ولی در هنگام وقف خوانده می شود.

ضَعفٍ- ضَعْفاً -ضُعفٍ(در سه جای سوره روم): حرف «ض» در قرائت حفص از عاصم به دو حالت مضموم و مفتوح خوانده می شود.

یَبصُطُ(آیه245 سوره بقره)- بَصطَة(آیه69 سوره اعراف): هر دو به سین خوانده می شود.

بِمُصَیطِر(آیه22 سوره غاشیه)- اَلمُصَیطِرُون(آیه37 سوره طور): می توان هم به صورت سین خواند و هم به صورت صاد.

اَلظُّنُونَا، اَلرَّسُولا، اَلسَّبِیلا(به ترتیب آیا ت10-66-67سوره احزاب):

الف درهنگام وصل خوانده نمی شود، ولی در هنگام وقف خوانده می شود.

سَلاسِلا(آیه4 سوره دهر): در حالت وصل«سَلاسِلَ» خوانده می شود ولی در وقف به دو وجه تلفظ می شود:

                                  1. سَلاسِلا      2. سَلاسِل

 قَوَارِیرَا(آیه15،16 سوره دهر): هنگام وصل، در هر دو، الفِ دوم خوانده نمی شود«قَوَارِیرَ». ولی در حالت وقف، اولی با الف«قَوَارِیرَا» و دومی بدون الف و با سکون راء خوانده می شود«قَوَارِیر». 

بِئسَ الِاسمُ(آیه11 سوره حجرات): با کسره لام و حذف همزه « اسم » خوانده می شود. همچنین اگر بخواهیم از « الاسم» ابتدا کنیم دو وجه جایز است:   

1. اَلِسمُ       2. لِسم

بررسي قراات قرآني از ديدگاه شيعه

چکیده: با توجه به ويژگيهاي خط عربي و وجود لهجه هاي مختلف در ميان اقوام عرب در باره قرائت قرآن و ادا کلمات نوراني آن، اختلافاتي در باره قرائت قرآن در ميان مسلمانان از همان آغازين روزهاي گسترش اسلام پديدار گشت. ناتواني عده اي در فراگيري و قرائت قرآن کَما انزل و شوق قرائت و تعليم آن موجبات نشر اختلافاتي در قرائت گرديد و اين همه بعد از تلاش خلفا بويژه عثمان براي محو اختلافات صورت مي گرفت با گذشت نزديک به يک قرن از نزول قرآن عده اي آشنا به فن قرائت با نام امامان قرائت در ميان مردم شهرت و اعتباري يافتند و به تعليم قرآن پرداختند و گروهي ديگر که به راويان قراءات مشهور گرديدند به ثبت و نقل آنچه از امامان قرائت مي يافتند، مبادرت نمودند. با گذشت زمان و تدوين علم قراءات و تعيين عدد قراء توسط محققين علوم قرآني مانند ابن مجاهد بحث تواتر قراءات و رد و اثبات آن در ميان مسلمين و اهل نظر بالا گرفت. (اين مقاله بررسي مختصر تاريخچه قراءات و بيان ديدگاه علماء شيعه در باره تواتر و يا عدم تواتر آن مي باشد.) � كليد واژه: قرآن کریم،علم قرائات،علماء امامیه، تواتر قراءات، حدیث سبعة احرف نویسنده:فواديان محمدحسن، دانشکده ادبيات و علوم انساني، دانشگاه تهران� متن کامل مقاله در فایل پی دی اف می باشد. منبع: پايگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی

مهمترين نظريه‏اى كه تاكنون درباره ترتيب و زمان نزول سوره حمد اظهار شده، اين است كه آن اولين سوره كاملى است كه بر پيامبراسلام‏صلى الله عليه وآله نزول يافته‏است. در اين مقاله تلاش مى‏شود، ادعاى جديدى اظهار و با شواهدى تاييدشود و آن عبارت از اين است كه اين سوره نه تنها اولين سوره كامل كه به طور مطلق اولين واحد نزول قرآن كريم است.

دانش اسباب نزول ( قسمت اول )

نـوشـتـارى كـه در پـيـش رو داريد, تحقيقى است درباره اسباب نزول قرآن كه خود موضوعى از علوم قرآنى است. دربـاره اسـبـاب نـزول, سـخن بسيار است و كمتر نوشته اى را مى توان يافت كه همه مـبـاحـث اسـبـاب نـزول را شامل باشد. ما نيز ناگزيريم در اين نوشتار, به صورت گزينشى عمل كنيم. در مقدمه اين پژوهش, بيان نكاتى چند ضرورى است كه نخست بدانها مى پردازيم :

تعريف علوم قرآنى
چـنـانـچـه يادآور شديم, بحث اسباب نزول, از جمله مباحثى است كه در قلمرو علوم قـرآن مـطـرح بوده و هست, از اين روى, جا دارد كه ابتدا نگاهى به اصطلاح ((علوم قرآن)) داشته باشيم.
واژه ((عـلـوم قـرآن)) دو كـاربـرد دارد: گـاه مـنظور هر دانش و آگاهى است كه مـى تـواند درباره قرآن مطرر شود و مرتبط با قرآن باشد كه در اصطلاح ((علوم قرآن اضافى)) ناميده مى شود.
ديـگرى به اعتبار اين كه در طول زمان, سرانجام مباحثى درباره قرآن و مرتبط با آن شكل گرفته و به مجموعه آن مباحث, عنوان ((علوم قرآن)) را داده اند كه در اين صـورت, قلمرو علوم قرآن معّين و محدود خواهد بود و آن را در اصطلاح ((علوم قرآن الـبته اين تعريف, قابل نقد است, زيرا بر اين اساس بايد علم صرف و نحو و معانى هر علمى كه در خدمت قرآن يا مستند به آن باشد, علوم قرآن اضافى ناميده مى شود.علوم قرآن اضافى را چنين تعريف كرده اند: ((كل علم يخدم القرآن او يستنداليه...))1اسمى يا علمى)) گويند.
و بـيـان و بـرخى علوم انسانى و تجربى, كه در فهم قرآن دخالت دارند و مى توانند مـورد اسـتـفـاده گيرند, از علم قرآن به شمار آيند! با اين كه چنين نيست, زيرا مـنـشائ اين علوم, قرآن نمى باشد, و قبل از قرآن مطرح بوده و يا بدون ارتباط با قرآن مطرح شده و شكل گرفته اند.
پـس سزاوار اين است كه بگوييم ((علوم قرآن اضافى)) علومى است كه در دامان قرآن و در پـى تـلاش براى شـنـاخـت آن مطرر شده و يا قابل طرراند; مانند علم ناسخ و منسوخ, اعجاز قرآن, اعراب قرآن, نكات ادبى, بلاغى, اخلاقى, اجتماعى و....
بـنـابـرايـن, عـلـم فقه تا آن جا كه درباره آيات الاحكام و مستندات قرآنى بحث مـى كند, از علوم قرآن (به معناى نخست) به شمار مىآيد, ولى هرگاه درباره منابع ديگر و مستند به حديث يا عقل و يا اجماع بحث كند, خارج از علوم قرآن اضافى است.
علوم قـرآن عـلمى, دانشى شكل يافته و تدوين شده است كه داراى مباحث و فصلهاى مشخصى است و در هر فصل آن خصوصيتى از قرآن مورد بررسى قرار گرفته است.
بـنـابـرايـن, قلمرو و مباحث ((علوم قرآن علمى)) محدود و معيّن است و منحصر در همان مباحثى كه معمولا كتابهاى علوم قرآن به آنها پرداخته اند.
پس اگر ((زركـشـى)) گفته است: ((علوم قرآن شمارش نمى شود.))2 منظور علوم قرآن اضافى بوده است, نه علوم قرآن علمى.
و اگـر سـيوطى مى نويسد : ((علم طب, جدل, هيئت و... از علوم قرآنى است.))3 ممكن اسـت نظرش ((علوم قرآن اضافى)) باشد, آن هم آن مقدار از اين مباحث كه مستند به آيات قرآن و يا درباره قرآن طرر شده باشند و نه همه مباحث اين علوم. اگر سخنان زركشى و سيوطى را اين چنين توجيه كنيم, اشكال برخى اشكال كنندگان بر ايـشـان وارد نـخـواهـد بـود كه گفته اند: ((اينان گرفتار زياده روى شده اند.))4

تاريخ پيدايش و تكامل علوم قرآن
درباره تاريخ پيدايش واژه ((علوم قرآن)) آراى مختلفى اظهار شده است كه عبارتند از: