بعضی استثنائات قرآن

ءَاَعجَمِیٌ(سوره فصلت آيه 44): همزه دوم در این کلمه مابین همزه و الف خوانده می شود (قاعده تَسهیل).

مَجرِهَا(آیه 41 سوره هود): کسره در این کلمه به صورت کسره کشیده فارسی خوانده می شود (قاعده اِماله کبری).

لاتَامَنّا: در هنگام تلفظِ نونِ مُشدَّد، لَب ها را لحظه ای به حالت ضمه در می آوریم (قاعده اِشمام).

لکنَّا هُوَالله (آیه38 سوره کهف): الف بعد از نون در کلمه « لکنَّا »، هنگام وصل حذف می شود ولی در هنگام وقف خوانده می شود.

ضَعفٍ- ضَعْفاً -ضُعفٍ(در سه جای سوره روم): حرف «ض» در قرائت حفص از عاصم به دو حالت مضموم و مفتوح خوانده می شود.

یَبصُطُ(آیه245 سوره بقره)- بَصطَة(آیه69 سوره اعراف): هر دو به سین خوانده می شود.

بِمُصَیطِر(آیه22 سوره غاشیه)- اَلمُصَیطِرُون(آیه37 سوره طور): می توان هم به صورت سین خواند و هم به صورت صاد.

اَلظُّنُونَا، اَلرَّسُولا، اَلسَّبِیلا(به ترتیب آیا ت10-66-67سوره احزاب):

الف درهنگام وصل خوانده نمی شود، ولی در هنگام وقف خوانده می شود.

سَلاسِلا(آیه4 سوره دهر): در حالت وصل«سَلاسِلَ» خوانده می شود ولی در وقف به دو وجه تلفظ می شود:

                                  1. سَلاسِلا      2. سَلاسِل

 قَوَارِیرَا(آیه15،16 سوره دهر): هنگام وصل، در هر دو، الفِ دوم خوانده نمی شود«قَوَارِیرَ». ولی در حالت وقف، اولی با الف«قَوَارِیرَا» و دومی بدون الف و با سکون راء خوانده می شود«قَوَارِیر». 

بِئسَ الِاسمُ(آیه11 سوره حجرات): با کسره لام و حذف همزه « اسم » خوانده می شود. همچنین اگر بخواهیم از « الاسم» ابتدا کنیم دو وجه جایز است:   

1. اَلِسمُ       2. لِسم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: